👈🏻 در دورۀ آموزشی ، دانش‌پژوهان تنها به عنوان شنونده در کلاس حاضر نمی‌شوند، بلکه شاگرد به اندازۀ استاد، در جلسات نقد و بررسی حضور فعال دارد؛ استاد نیز بیشتر ناظر است تا متکلم وحده و شاگرد بیشتر هم‌مباحثه است تا شنوندۀ.
🔸استاد در کلاس ابتدائاً محتوای علمی را درس نمی‌دهد، بلکه دانش‌پژوه، باید با پیش‌مطالعه و مباحثه، در جلسه حاضر می‌شوند و به عبارتی کلاس درس، همانند گفت‌وگویی آزاد با حضور استاد می‌باشد.
🔸یکی دیگر از ملزومات این کلاس‌ها ارائۀ تحقیقاتی است که استاد، موضوع آن را به دانش پژوهان داده است. حاصل مطالعات و تحقیقات به صورت کتبی یا شفاهی در جلساتی با حضور استاد ارائه می‌شود.
🔸از همان دورۀ عمومی، دانش‌پژوهان تشویق به گفت‌وگوی علمی و ارائۀ اندوخته‌های خود با اساتید صاحب‌نظر شده و حتی در مواردی خود مؤسسه زمینه‌ساز این ارتباط می‌شود.
🔸 افزایش توانمندی‌های کاربردی همچون نویسندگی، تایپ، بهره‌گیری از نرم‌افزارهای مربوط، روش تحقیق و مقاله‌نویسی نیز از برنامه های ؤسسه است.
⬅️ پس آموزش پژوهش محور به این معناست که هدف، ارتقای دانش‌پژوه است. هر آنچه که برای این هدف لازم باشد در اولویت خواهد بود؛ فهم مطلب، تأمل در آن، اظهار نظر و نهایتا اتخاذ مبنا. به بیان دیگر آموزش در خدمت پژوهش و پژوهشگر بار آمدن طلبه خواهد بود. برخلاف آموزش در حوزه کنونی که طلبه را ارتقا نمی‌دهد مگر آنکه خود طلبه دغدغه‌های شخصی بر آن داشته باشد.
